Μαρτινέγκος

Επώνυμο οικογένειας ευγενών από τη Ζάκυνθο, ιταλικής καταγωγής. Αρχικά ήταν εγκατεστημένοι στη Λομβαρδία, έπειτα κατευθύνθηκαν στο Μπέργκαμο, στη συνέχεια στη Μπρέσια και τέλος εγκαταστάθηκαν στη Βενετία, περίπου έως το 1550, οπότε η βενετική κυβέρνηση έστειλε στα Επτάνησα τον μηχανικό Μ., για να ετοιμάσει τα σχέδια οχύρωσης της Κέρκυρα. 1. Ελισάβετ (1797 – 1832). Λογία και ποιήτρια. Γυναίκα σπουδαίας μόρφωσης, έγραψε ποιήματα, ενδιαφέρουσα αυτοβιογραφία, δράματα και μελέτες. Ανάμεσα στις τραγωδίες της ξεχωρίζουν αυτές που τιτλοφορούνται Ευρύκλεια και Θεανώ, Ευρύμαχος και Τιμωρημένη απάτη. 2. Ελισαβέτειος (1832 – 1885). Ποιητής, γιος της προηγούμενης. Σπούδασε ιταλική, λατινική, ελληνική, γερμανική, γαλλική και αγγλική φιλολογία. Το 1881 δημοσίευσε την αυτοβιογραφία της μητέρας του, η οποία περιελάμβανε και αποσπάσματα από διάφορα έργα της. Ο ίδιος έγραψε διάφορα έμμετρα έργα καθώς και αυτό με τον τίτλο Λάμπρος, εμπνευσμένο από το ομώνυμο ποίημα του Διονύσιου Σολωμού. 3. Ιωάννης (17oς αι.). Στρατηγός και φρούραρχος. Κατόρθωσε να αποκρούσει σώματα Αλβανών και Τούρκων, που προσπαθούσαν να αποβιβαστούν στη Ζάκυνθο από την Ήπειρο. 4. Μάρκος (; - 1603). Γιος του μηχανικού Μ., παντρεύτηκε κόρη της οικογένειας Θεοτόκη. Μετά τον θάνατο της γυναίκας του ξαναπαντρεύτηκε και πήγε στη Ζάκυνθο, όπου εργάστηκε ως συμβολαιογράφος.